Owca domowa jak sama nazwa wskazuje, jest jest zwierzęciem udomowionym. Prawdopodobnie pochodzi od owcy dzikiej z Bliskiego Wschodu i Centralnej Azji. W dzisiejszych czasach owce domowe spotykamy niemal na całym świecie. Hodowane są w siedliskach wilgotnych ale również w klimatach półpustynnych. Można je spotkać na zielonych pastwiskach a także w górach. Istnieje wiele ras owiec, które różnią się przede wszystkim wyglądem. Posiadają różnorodne barwy, od białej po czarne, ale także istnieją owce o barwie mieszanej. 
Jedną z takich odmian jest odmiana Heidschnucke. Są to owce bagienne, które trafiły do hodowców w całych Niemczech. Wiedza na temat hodowli jest przekazywana z pokolenia na pokolenie w niemieckich owczarniach (Schäferei) specjalizujących się właśnie w hodowli owiec Heidschnucke. 
Kolejną odmianą owiec, są owce z Holandii Północnej, które pierwotnie były krzyżówką owcy Texel i barana fińskiego. Dziś wszystkie owce z Holandii Północnej są uważane za czystorasowe, są wielobarwne i wyglądają niesamowicie urzekająco! Holandia ma 5 różnych rodzimych ras owiec. To tam hodowla owiec odgrywa główną rolę.
Rasa Gotland natomiast została po raz pierwszy założona na szwedzkiej wyspie Gotland przez Wikingów. Ponad 100 lat temu rozpoczęła się selekcja wśród czystej rasy gotlandzkiej, by wyhodować owce o jednolitej strukturze, jednolitej szarej barwie z połyskującym odcieniem i kędzierzawym runem. Ta selekcja ostatecznie zaowocowała współczesną owcą gotlandzką.
Owce szwedzkie są mieszanką ras owiec Melerade i Gotland. Melerade to rasa owiec powstała z mieszanki owiec szwedzkich i gotlandzkich.
Hodowla owiec po dziś dzień jest praktykowana w większości zamieszkiwanego świata a sama owca jest kluczowym zwierzęciem w historii rolnictwa i ma fundamentalne znaczenie dla wielu cywilizacji.
